Wat jij ervan vindt, doet er niet zo toe - column DFT 22 augustus

Mijn mening is heilig

Mijn mening is heilig. Onderdeel van mijn identiteit. Mag gezien en gehoord worden. Als dat niet lukt, ga ik op cursus om De Mening beter voor het voetlicht te brengen. Mijn mening mág niet alleen gezien en gehoord worden, maar móet dat ook. Ik heb maatschappelijke impact. Krijg mijn zin. Leef mijn purpose. Draag mijn steentje bij. Ik ben belangrijk. Ik ben ergens voor of ergens tegen. Ik verander de wereld met 140 tekens.

De cultus van onwetendheid

Droom zacht. Ja, ieder mens heeft impact, maar op sommige zaken heb je geen invloed. Er is namelijk een verschil tussen 'dat wat er is' en dat 'wat je vindt dat er zou moeten zijn'. Ooit noemden we dat het verschil tussen een feit en een mening. Maar zoals de Joods Russische schrijver Isaac Asimov in1980 al voorspelde, heeft de 'Cult of Ignorance' haar intrede gedaan. Daarmee voorzag hij dat er zo rond deze tijd een religieusachtige sekte zou ontstaan, die zich ideologisch zou verzetten tegen de wetenschap.

Wat er is en wat je ermee aan moet

Ik zie verwarring en gedoe, omdat geen onderscheid wordt gemaakt tussen 'dat wat er is' en 'dat wat je er mee aan moet'. De voorbeelden zijn legio. Ik noem er een paar. Er is een virus, COVID, en er is vervolgens de vraag wat je ermee aan moet. Welke maatregelen je neemt. De verwarring ontstaat, als je geen zin hebt in maatregelen en vervolgens zegt dat er geen virus is. Van andere orde: er zijn trans-personen op deze wereld. En is er commotie over de vraag hoe je die juridisch ruimte geeft en welk medisch ingrijpen je faciliteert. Door te zeggen dat je het niet eens bent met voorlichting gaan trans-genderpersonen niet opeens weg en het worden er ook echt niet meer als je zorg biedt. Of: er is verschil in beleving van seksualiteit tussen mannen en vrouwen. De vraag is welke grappen, welke spreekkoren en flirten je wel of niet toestaat in je bedrijf of studentenvereniging. Maar ontkennen van het verschil is totaal zinloos. Actueel: er zijn bosbranden, droogte, verzuurde weilanden en overstromingen. Wat je daaraan doet, of je denkt dat dat helpt, en of dat dan met een inperking van veeteelt moet of met een Baarsma vliegstrippenkaart vraagt om onderhandeling. Daar kan je over twisten. Het probleem gaat echter niet weg, als je Baarsma parelkettinkje noemt op twitter, fan bent van Zweedse Greta of een vlag ondersteboven hangt.

Godswaan

Door je mening over aanpak te verwarren met dat wat er is, stap je in de schoenen van God en de Goden. Het is een kinderlijke vorm van magisch denken. Zoals niet op de lijntjes tussen de stoeptegels stappen. Of kiekeboe spelen als een tweejarige: als ik mijn handen voor de ogen doe is mama ook echt weg. Grootheidswaan, de waan dat je zaken magisch kunt beïnvloeden, massapsychose, ontkenning van wetenschap en feiten, ontstaan onder druk en stress.

Wat je doet, doet er wel toe

Nuttiger dan fanatiek achter je toetsenbord in 140 tekens ontkennen wat er is, is zoeken naar de zaken in je leven waar je wél invloed op hebt. Lief zijn voor de oude buurvrouw. Je kat aaien. Met je kind gaan voetballen in plaats van hem te laten gamen. De was buiten laten drogen in de zon. Zelf die mini-maatregelen nemen, waarvan je denkt dat ze helpen tegen ellende. Doen wat ertoe doet. Maar het beest verdwijnt niet als we het niet meer in de bek kijken. Jouw mening over wat er ís, is eerder potsierlijk dan impactvol.

Alles hierboven geldt overigens ook, en in het bijzonder, voor columnisten.