Het zijn turbulente tijden. De grote wereld voelt hard en kil. Klimaatcatastrofe, oorlogen, politieke extremiteiten, groepen mensen die tegenover elkaar komen te staan, inkomensverschillen, migratiestromen waar we geen raad mee weten. Dichtbij ervaren we personeelsgebrek, zijn jonge mensen zoekend, worden ouderen onvoldoende verzorgd, is er een penibele woonmarkt met name voor starters. Vereenzaming, verslaving, te weinig tijd voor onze kinderen, druk vanuit social media, onwennigheid met nieuwe technologie. Het lijkt alsof we onze gedeelde verhalen en dromen verloren zijn.
Ook organisaties kampen met leegheid. Letterlijk; onze eens bruisende kantoorpanden met koffie corners, hebben plaats gemaakt voor een dinsdag tot donderdag vergaderspot, waarbij verder iedereen thuis werkt. De vrijdagmiddagborrel is niet meer. Contracten zijn kortdurend, flexibel en calculerend, vanuit zowel werkgevers als werknemers. In zorg en onderwijs worden cruciale kerntaken verricht door grote groepen Zzp’ers. We ervaren in de gangen polarisatie en generatiekloven. We willen graag menselijk en toegankelijk zijn, maar moeten te vaak verkopen: 'system says no'. We verzuchten: 'In de middeleeuwen konden we nog kathedralen bouwen. Met devotie en toewijding. Werken aan een doel dat je zelf nooit afgebouwd zult zien. Maar dat kunnen we niet meer'.
Maar is dat wel zo? Als je héél goed kijkt, zie je licht sluimeren. Veerkracht. Initiatief. Duizend rozen die bloeien. Overal ter wereld staan er mensen op die het anders willen. Het anders doen. Of die het zo zijn blijven doen, zoals ze al eeuwen deden. Waar politici geen uitweg bieden, zijn het misschien juist de organisaties die het voortouw moeten nemen. Dat zijn de plekken waar we verhalen maken en samen naar het hoogst haalbare streven.
Op het event 'Laten we kathedralen bouwen' nemen we je mee naar plekken van lichtheid, utopie en hoop. Van toewijding aan dat wat groter is dan geld en macht. We nemen je mee op reis naar twee heel bijzondere plekken. De vlakte van Mongolië en een utopische leefgemeenschap in de Italiaanse Alpen. We laten je met ons beleven dat het wel kan. Het goede doen. Een hoger doel nastreven. Kleefstof in organisaties brengen. We nemen je mee op reis. En onderbouwen wat er precies gebeurt, als je tribes bouwt en serotonine door de gangen laat stromen. Dat doen we met antropologische ogen. Vol prachtige beelden en verhalen.
Op deze dag inspireren we je met verschillende lezingen. Maar je gaat ook zelf aan de slag. In gesprek om je dromen te verkennen en tot actie te komen. Op struintocht door het Wereldmuseum, ga je op zoek naar wat je zelf kunt doen om kathedralen te blijven bouwen. Een dag vol hoop en actie. Je bent welkom alleen, of samen met je collega's om te bezinnen en op te laden.
Je zult versteld staan van verbazing, als je middenin bruisend Amsterdam-Oost door de deuren van het KIT stapt. Zes soorten marmer glanzen je tegemoet en overal zie je overblijfselen uit een andere tijd. Een tijd van pracht, praal en rijkdom. Van kathedralen. Maar ook een tijd van kolonialisme en slavernij. Ogen kom je te kort en je raakt hier vanzelf vol van indrukken.
Bij dit event ontvang je het miniboek 'Laten we kathedralen bouwen'. Een bundeling van drie reisverhalen die gaan over dromen waarmaken en kathedralen bouwen. Toegepast op organisaties en de samenleving.
En je ontvangt nog een heel bijzonder cadeau. Maar dat blijft een verrassing.
Copyright © 2023 Academie voor Organisatiecultuur B.V. Alle rechten voorbehouden. Ontwerp en realisatie door Joomlapartner - Joomla! specialisten.