Ga weg met je 'verbinding op afstand'. Ik wil je voelen, ruiken, vastpakken - Column DFT 17 mei

Hemelvaart

Donderdag was het Hemelvaart. Ik ben geen kerkganger, ik vind geïnstitutionaliseerd geloof wat complex, maar ben wel geïnspireerd door de Bijbel, Christelijk denken en de persoon van Jezus Christus. Hemelvaart lijkt me als gelovige een van de meest lastige momenten in de jaarkalender. Met Hemelvaart wordt herdacht, dat Jezus opnieuw naar de hemel gaat en dus niet meer op aarde bij zijn volgelingen zal zijn. Het is een afscheid. De gelovigen blijven achter. Dé uitdaging is om voldoende hoop en vertrouwen te hebben op de terugkeer van Jezus. Jezus keert terug, in de vorm van de Heilige Geest op Pinksterren.

Heilige Geest

Zo'n geloof in de Heilige Geest vind ik een ingewikkeld dingetje. Een soort gevoel van verbinding in abstractie. Een diep liefhebben met heel je hart, zonder lijfelijke nabijheid. Ik vind het knap. Het doet mij erg denken aan wat we nu in online coronatijd meemaken. De vele zoom, skype, MS-teams gesprekjes waarbij je wel inhoud uitwisselt, en zeker geemotioneerd kunt worden, maar de fysieke component moet missen. We doen allemaal dapper of het niet uitmaakt en of hybride en nomadisch werken reuze leuk is. Maar o, die vreugdedansjes als een groepje collega's elkaar weer live ziet op een cursus, of familievreugde tijdens een besmuikt familiefeestje zeggen alles.

Benen

Die gewaarwording van fysieke nabijheid is helemaal niet rationeel. Het gaat om het simpele feit dat mensen weer benen hebben. Dat je weer kunt meten hoe lang jij bent ten opzichte van hen. Hakken hoort klakken. Ziet dat lang haar van je collega mooi golft bij het weglopen. Oerbeestjes fysieke hormoondingetjes. Oxytocine en serotoninepompjes die aan gaan.

Ik ben klaar met verbinden op afstand

Corona vergroot alles uit. Al pre-corona vond ik vriendinnen die over elkaar zeiden: 'wij kunnen elkaar een jaar niet zien, maar pakken dan de draad gewoon weer op' altijd wat ingewikkeld. Het is net als met de dozen oude zooi op je zolder. Als je ze een jaar niet gebruikt, kan je ze net zo goed weggooien. Ik heb niet zoveel met: 'je zit in mijn hart en dat hoeven we niet te bewijzen'. Of 'wij zijn op afstand altijd verbonden'. Ik wil wél graag af en toe fysiek bewijs. Graag in de vorm van hugs, leuke afspraakjes en elkaar ruiken, voelen en vastpakken. Als ik een Avatar wil, dan start ik de Sims wel op. Dus op de vraag of werk het gebouw uit gaat... of wij nog terrasjes gaan pakken... of er nog life congressen komen, antwoord ik graag volmondig ja. En als ik Christelijk kerkganger zou zijn, zou ik toch blij zijn met die kleine tekenen van fysieke nabijheid in de vorm van het avondmaal. Want geloven in de Geest alleen, is mij te kil.