Geef je op voor de E-zine

en ontvang regelmatig onze nieuwsbrief

Aanmelden

De Roze Olifant van de week

'Er is hier een roze olifant in de kamer' zeggen we als je een stroperige MT-vergadering achter de rug hebt en niemand durft te benoemen dat eigenlijk de teamleider niet lekker functioneert. Of als het paasontbijt met de schoonfamilie echt niet leuk was, omdat oom Bert seksistische grappen blijft maken en niemand er iets van durft te zeggen. Roze olifanten. Ook in de wijde wereld. We worden bedolven onder grote maatschappelijke thema's; politieke polarisatie, klimaatdreiging, me too affaires, oorlog. In het omgaan met die loodzware thema's stampen er heel wat roze olifanten voorbij in de vorm van doekjes voor het bloeden, snelle oplossingen, ontkenning van het echte gesprek en polarisatie. Roze olifanten stampen door ons persoonlijk leven, door organisaties, door de samenleving.

De uitdrukking lijkt een verbasterring, een samenvoeging van twee oudere uitdrukkingen. In het Engels kennen we 'The Elephant in the Room'; een geheim dat iedereen kent, maar niemand noemt. Dat het jongste kind van je zus meer op de buurman lijkt dan op je zwager. De Fransen spreken over 'roze olifanten zien' als ze spreken over hallucinaties bij drugs- of alcoholgebruik. Het Belgische biermerk Delirium heeft haar roze olifanten biertjes hierop gebrouwen. In de geweldige Disneyfilm hallucineert het olifantje Dombo over een parade van vreemde roze olifanten. In de psychologie en in meditatie spreken we van 'roze olifanten' als uitdaging om ergens niet aan te denken. Denk eens vijf minuten níet aan een roze olifant; guess waar je nu aan denkt...

Roze olifanten staan symbool voor de ontkenning of het verstoppen van de realiteit. De realiteit kent geen fouten. Toch vinden we het soms lastig, pijnlijk, ingewikkeld om haar onder ogen te zien. In zulke situaties worden Roze olifanten geboren. Ze staan tussen ons in en symboliseren de realiteit die we niet durven te benoemen of die te groot is om te verdragen. Als er ergens een roze olifant rondloopt, herken je die aan een heleboel emotie en commotie, die het probleem nét niet bij de kladden pakken. Als we leren om roze olifanten vriendelijk te temmen, opent dat de deur naar echt contact en realiteitszin.

header antropoloogdesvaderlands danielle braun

Fontgrootte: +
3 minuten leestijd (697 woorden)

Een ode aan Dolly Bellefleur - column DFT 25 juli

dolly-bellefleur-brengt-stripboek-over-songfestival-uit_3 Fotograaf: Piek

Zij die er altijd was

In mijn jonge jaren was het een soort KPI om te meten of je event of gay-demo wel geslaagd was of niet: 'is Dolly er ook?'. Jonge Dolly was in mijn coming out jaren hét symbool voor de vrolijkheid, veelkleurigheid en strijdbaarheid van de gay beweging. Het was Dolly die me liet stralen door haar robes (zeg nooit jurk), me liet lachen met haar zalige songs, en 'oh néé' liet zeggen bij haar messcherpe, fout op het randje, talks. In gallery Art Zaanstad is er een tentoonstelling als eerbetoon aan Dolly Bellefleur, alter ego of moet ik zeggen levensgezel, van Ruud Douma. Talloze kunstenaars onder wie de groten als Erwin Olaf en Hans Withoos eren Dolly met hun beelden, schilderijen, poëzie en strips. De robes (zeg nooit jurk), gemaakt door Tycho Boeker hangen er te schitteren. Veel roze, veel hartjes, veel suikerspinhaar, veel lange benen. Maar ook de melancolie, het pesten van vroeger en de pikzwarte zielekant van Ruud Douma zijn zichtbaar. Ik was er gisteren en het roerde me diep.

Kanarie in de kolenmijn

Al meer dan 30 jaar is Dolly's motto 'Laat Liefde Regeren'. De snelle voorbijganger ziet wellicht alleen de campy glitter en hartjes die Dolly rijkelijk rondstrooit. Zo stuurt ze naar zo-maar-mensen-die-het-moeilijk-hebben Dolly kaarten, plakt ze haar belastingsaangiftes standaard vol met hartjesstickers voor de ambtenaren van de belastingdienst, en draagt ze regenboogtasjes bij haar robes (zeg nooit jurk). Maar onder die glitter zit een niet aflatend activisme en lef die ook maakte dat ze veelvuldig gepest of bedreigd is door mensen die minder in de liefde geloven. In 2013, bij het bezoek van Poetin aan Nederland, zong ze een felle protestsong. Vrolijk op de vibe van Boney M., doch met een messcherpe ondertoon: Poetin schendt de rechten van LHBTIQers keihard en is levensgevaarlijk. Het zijn altijd en overal de gays die de functie van kanarie in de kolenmijn vervullen. Mijnwerkers namen een kanarie mee de kolenmijn in. Als het beestje stierf, wisten ze dat er zuurstofgebrek was. Gays zijn een soort kanaries. Ze checken het zuurstofgehalte in een samenleving. Daar waar homorechten geschonden worden, volgen al snel vrouwenrechten, rechten van minderheden, van gehandicapten, recht op demonstreren. Dolly wéét dat en onder haar witte suikerspin huist angst, alertheid, en een haarfijne maatschappelijke voelspriet. Gisteren zong Dolly haar Poetin protestzong opnieuw. Kwetsbaar op hoge rode hakken, met een lichte bibber in haar stem. Dolly wist het al. 

Pride staat voor de deur

Na covid mogen de boten weer de gracht op. Vrolijk hoor. Maar er is een tweede pride. De pride walk. Van en door mensen die voelen dat de pinkwashing en het grote feest voor iedereen een dun laagje beschaving is. Pride is een protest. Homofobie is actueler dan ooit. Er wordt brand gestoken in een studentenhuis in Amsterdam, omdat er een regenboogvlag buiten hangt. Elke avond worden er mannen bij de kroegen aan de Amstel bedreigd. Lesbische vrouwen lopen, ook in Amsterdam , minder hand in hand. Intern raakt de LHBTIQ gemeenschap in de war, zoals dat altijd gebeurt als de druk van buiten wordt opgevoerd tegen gemarginaliseerde groepen, en wordt er gekibbeld over de vlag en over transgenderissues. Pride is meer dan een glitterfeestje op een boot. Om ons heen vluchten gays hun land uit, ook uit Europese landen. In Oslo vond een pride shooting plaats. Pride is a protest. Als iemand weet hoe je liefde en activisme combineert is het Dolly wel.

Ik verlang naar Dolland

Dolly maakte zelf de meest foute grappen over de gemidelde leeftijd van zichzelf en haar publiek nu. Yep, het gehalte gedistingeerd grijs was opvallend gisteren. Maar Dolly is nog niet klaar. Er is een land waar mensen willen wonen. Een land waar de liefde regeert. Een land waar we zorgen voor mensen die zorg nodig hebben. Een land waar we een beetje rekening houden met iemand die anders is. Een land waar vlaggen wapperen in élke kleur en je het glitterend oneens mag zijn met elkaar. Pride is coming. Koester de kanarietjes in de kolenmijn om je heen. Zorg een beetje voor elkaar. Ik stem op Dolly's partij: Dol op Nederland. Met lange benen. Op hakken. In robe (zeg nooit jurk).

0
Longread Transpersonen en de maatschappelijke emot...
Iedereen een dramaqueen - Column DFT 11 juli

Inschrijven leergang, trainingen congressen

  • Leergang Antropologische Teambegeleiding - Dé facilitatieleergang met dialoogvormen uit de hele wereld

    Data en inschrijven

  • Trainingen Deep Democracy

    Inclusieve dialoog en besluitvorming. Werken met de onderstroom van organisaties. Ruimte voor de wijsheid van de minderheid. Data en inschrijven.

  • Training Own Your Rank

    Over ranking en positie pakken. Krachtig én verbindend zijn. Stap in de spotlights. Data en inschrijven.

  • Training Kampvuurgesprekken

    Besluiten zonder verliezers. Krachtig besluitvormingsmodel voor leiders en facilitators. Data en inschrijven.

  • Leergang Organisatiecultuur. Corporate Antropologie – echt aan de slag met organisatiecultuur

    Intensieve en unieke leergang voor leiders en veranderaars. Data en inschrijven.

In beeld

Kleefstof 14 november Burgers’ Bush

Preview Boek In voor- en tegenspoed

In voor en tegenspoed inbeeld

Deep Democracy training inclusief overnachting

rootskamer website 570

Danielle Braun - Da's Gek

Danielle Braun - Hé... Harry

Dé facilitatieleergang van Nederland - leergang Antropologische Teambegeleiding

iStock 108226164 def

Nieuwste Blog

Roze Olifant: als kind van gescheiden ouders ben je dat levenslang. We snappen dat het niet leuk is voor kinderen als hun ouders uit elkaar gaan.

/**/