Geef je op voor de E-zine

en ontvang regelmatig onze nieuwsbrief

Aanmelden

De Roze Olifant van de week

'Er is hier een roze olifant in de kamer' zeggen we als je een stroperige MT-vergadering achter de rug hebt en niemand durft te benoemen dat eigenlijk de teamleider niet lekker functioneert. Of als het paasontbijt met de schoonfamilie echt niet leuk was, omdat oom Bert seksistische grappen blijft maken en niemand er iets van durft te zeggen. Roze olifanten. Ook in de wijde wereld. We worden bedolven onder grote maatschappelijke thema's; politieke polarisatie, klimaatdreiging, me too affaires, oorlog. In het omgaan met die loodzware thema's stampen er heel wat roze olifanten voorbij in de vorm van doekjes voor het bloeden, snelle oplossingen, ontkenning van het echte gesprek en polarisatie. Roze olifanten stampen door ons persoonlijk leven, door organisaties, door de samenleving.

De uitdrukking lijkt een verbasterring, een samenvoeging van twee oudere uitdrukkingen. In het Engels kennen we 'The Elephant in the Room'; een geheim dat iedereen kent, maar niemand noemt. Dat het jongste kind van je zus meer op de buurman lijkt dan op je zwager. De Fransen spreken over 'roze olifanten zien' als ze spreken over hallucinaties bij drugs- of alcoholgebruik. Het Belgische biermerk Delirium heeft haar roze olifanten biertjes hierop gebrouwen. In de geweldige Disneyfilm hallucineert het olifantje Dombo over een parade van vreemde roze olifanten. In de psychologie en in meditatie spreken we van 'roze olifanten' als uitdaging om ergens niet aan te denken. Denk eens vijf minuten níet aan een roze olifant; guess waar je nu aan denkt...

Roze olifanten staan symbool voor de ontkenning of het verstoppen van de realiteit. De realiteit kent geen fouten. Toch vinden we het soms lastig, pijnlijk, ingewikkeld om haar onder ogen te zien. In zulke situaties worden Roze olifanten geboren. Ze staan tussen ons in en symboliseren de realiteit die we niet durven te benoemen of die te groot is om te verdragen. Als er ergens een roze olifant rondloopt, herken je die aan een heleboel emotie en commotie, die het probleem nét niet bij de kladden pakken. Als we leren om roze olifanten vriendelijk te temmen, opent dat de deur naar echt contact en realiteitszin.

header antropoloogdesvaderlands danielle braun

Fontgrootte: +
4 minuten leestijd (717 woorden)

Waarvan ga jij aan? - Column DFT 16 januari

ice-climbing-1247606_1920-1

Een politieman wordt naar voren geroepen door de teamchef. Hij krijgt een dikke cadeaubon, omdat hij dit jaar opviel wegens uitzonderlijke inzet en prestaties. In plaats van trots en blij is de politieman boos en gefrustreerd. De komende weken wordt hij te kakken gezet door zijn teamgenoten, die hem een uitslover vinden. Deze politieman vindt teamgeest en vriendschap met collega's veel belangrijker dan persoonlijk opvallen.

Twee musici spelen al jaren samen in een orkest. Ze brengen elkaar tot grote hoogten en hebben tijdens de repetities onwijs veel lol en delen levenservaringen. Een van de dames stelt voor om samen naar een foodfestival te gaan. Ze heeft al kaartjes gekocht die ze enthousiast cadeau geeft. Verdrietig is ze als ze merkt dat haar muzikale partner het afwijst en eigenlijk niet zo'n prijs stelt op afspraken die geen muzikaal nut hebben en puur voor de lol zijn. Voor haar is de menselijke band het mooiste van het samen musiceren, voor de collega blijkt de prestatie de driver.

Een jonge talentvolle wethouder wil zich graag verder ontwikkelen en geeft zich op voor een intervisiegroep voor burgemeesters en wethouders. Als hij de deelnemerslijst ontvangt, baalt hij als een stekker en schrijft zich uit voor het traject. In zijn intervisiegroep zitten slechts wethouders van kleinere gemeenten dan die van hemzelf en geen enkele burgemeester. Hij wordt zich gewaar, dat zijn motivatie niet zozeer lag in het aanleren van vaardigheden, maar dat hij ook zijn netwerk wilde uitbreiden met mensen waar hij tegenop kan kijken.

Persoonlijkheidstestjes, diagnoselijstjes, kleurenscans. Ik ben er eigenlijk niet zo van. Snap nooit zo goed in welk hokje ik pas. Maar deze simpele indeling in motivatoren van mensen laat me niet meer los. Als je het eenmaal ziet, kan je het ook niet meer níet zien in werk en in sociale relaties.

De indeling komt van David McClelland en is een oudje uit 1961. Hij onderscheidt drie motivatoren: een behoefte aan prestaties, aan verbinding en aan macht. Elk mens heeft behoefte aan alle drie, maar bij de meeste mensen is een van de motivatoren dominant zichtbaar, hoewel levensfase en omstandigheden kunnen maken dat je daarin verandert en een andere motivator dominanter wordt. Als je bijvoorbeeld als veel hebt bereikt, kan je na je 50ste opeens meer behoefte aan verbinding krijgen en het kan zijn dat je op je werk iets anders laat domineren dan privé.

Voor leidinggevenden belangrijke informatie. Want als je een presteerder aanmoedigt om meer samen te werken, kan dat averechts werken, omdat hij of zij liever individueel glanst. En als je een duo dat mooie resultaten bereikt uit elkaar trekt zodat ze ook andere medewerkers kunnen inwerken, heb je kans dat je twee ongemotiveerde dode hondjes overhoudt, omdat juist de collegialiteit hen dreef.

Prestatiemensen willen duidelijke doelen en projecten. Ze nemen veel risico om steeds op een hoger plan te komen. Ze werken liever alleen dan in een team, tenzij ze kunnen optrekken met iemand met dezelfde intelligentie of vakmanschap, drive en inzet. Presteerders willen regelmatig en scherpe feedback op hun functioneren. Het zijn high-achievers, die ten diepste ook onzeker zijn en diep kunnen vallen als ze falen.

Verbinders werken graag samen in een groep en vinden het belangrijk om tijd voor ontspanning te hebben; koffiemomenten en teambuildingsdagen. Ze trekken ook na werktijd samen op. Voor verbinders is aardig gevonden worden en bij de groep horen van levensbelang. Als verbinders in een competitieve situatie gedreven worden, gaan ze als een nachtkaarsje uit. Risico's nemen ze alleen als ze zeker weten dat ze worden opgevangen door de groep als het mis gaat.

Macht of invloedsmensen gaan aan als ze controle en invloed op een situatie, project of mensen hebben. Ze winnen op argumenten en vinden status en erkenning belangrijk. Ze raken gemotiveerd door aandacht van pers of een hoger echelon in de organisatie. Ze zijn competitief en gaan relaties aan met mensen die net een stapje verder zijn dan zij zelf, hoewel ze bereid zijn anderen te helpen hun netwerk uit te breiden vanuit de gedachte: Noblesse Oblige.

Wil je dat iemand in je omgeving aan gaat? Spreek hem of haar dan aan op de motiverende factoren die het beste passen. En in vriendschap en persoonlijke relaties; als je wrevel of teleurstelling voelt, check dan of jullie eigenlijk wel dezelfde drive hebben als onderlegger voor het contact.

0
Is er plek voor paradijsvogels? Danielle Braun bij...
Druk druk druk? Voeg een scheutje 'Ma' aan het lev...

Inschrijven leergang, trainingen congressen

  • Leergang Antropologische Teambegeleiding - Dé facilitatieleergang met dialoogvormen uit de hele wereld

    Data en inschrijven

  • Trainingen Deep Democracy

    Inclusieve dialoog en besluitvorming. Werken met de onderstroom van organisaties. Ruimte voor de wijsheid van de minderheid. Data en inschrijven.

  • Training Own Your Rank

    Over ranking en positie pakken. Krachtig én verbindend zijn. Stap in de spotlights. Data en inschrijven.

  • Training Kampvuurgesprekken

    Besluiten zonder verliezers. Krachtig besluitvormingsmodel voor leiders en facilitators. Data en inschrijven.

  • Leergang Organisatiecultuur. Corporate Antropologie – echt aan de slag met organisatiecultuur

    Intensieve en unieke leergang voor leiders en veranderaars. Data en inschrijven.

In beeld

Kleefstof 14 november Burgers’ Bush

Preview Boek In voor- en tegenspoed

In voor en tegenspoed inbeeld

Deep Democracy training inclusief overnachting

rootskamer website 570

Danielle Braun - Da's Gek

Danielle Braun - Hé... Harry

Dé facilitatieleergang van Nederland - leergang Antropologische Teambegeleiding

iStock 108226164 def

Nieuwste Blog

Roze Olifant: als kind van gescheiden ouders ben je dat levenslang. We snappen dat het niet leuk is voor kinderen als hun ouders uit elkaar gaan.

/**/