Geef je op voor de E-zine

en ontvang regelmatig onze nieuwsbrief

Aanmelden

De Roze Olifant van de week

'Er is hier een roze olifant in de kamer' zeggen we als je een stroperige MT-vergadering achter de rug hebt en niemand durft te benoemen dat eigenlijk de teamleider niet lekker functioneert. Of als het paasontbijt met de schoonfamilie echt niet leuk was, omdat oom Bert seksistische grappen blijft maken en niemand er iets van durft te zeggen. Roze olifanten. Ook in de wijde wereld. We worden bedolven onder grote maatschappelijke thema's; politieke polarisatie, klimaatdreiging, me too affaires, oorlog. In het omgaan met die loodzware thema's stampen er heel wat roze olifanten voorbij in de vorm van doekjes voor het bloeden, snelle oplossingen, ontkenning van het echte gesprek en polarisatie. Roze olifanten stampen door ons persoonlijk leven, door organisaties, door de samenleving.

De uitdrukking lijkt een verbasterring, een samenvoeging van twee oudere uitdrukkingen. In het Engels kennen we 'The Elephant in the Room'; een geheim dat iedereen kent, maar niemand noemt. Dat het jongste kind van je zus meer op de buurman lijkt dan op je zwager. De Fransen spreken over 'roze olifanten zien' als ze spreken over hallucinaties bij drugs- of alcoholgebruik. Het Belgische biermerk Delirium heeft haar roze olifanten biertjes hierop gebrouwen. In de geweldige Disneyfilm hallucineert het olifantje Dombo over een parade van vreemde roze olifanten. In de psychologie en in meditatie spreken we van 'roze olifanten' als uitdaging om ergens niet aan te denken. Denk eens vijf minuten níet aan een roze olifant; guess waar je nu aan denkt...

Roze olifanten staan symbool voor de ontkenning of het verstoppen van de realiteit. De realiteit kent geen fouten. Toch vinden we het soms lastig, pijnlijk, ingewikkeld om haar onder ogen te zien. In zulke situaties worden Roze olifanten geboren. Ze staan tussen ons in en symboliseren de realiteit die we niet durven te benoemen of die te groot is om te verdragen. Als er ergens een roze olifant rondloopt, herken je die aan een heleboel emotie en commotie, die het probleem nét niet bij de kladden pakken. Als we leren om roze olifanten vriendelijk te temmen, opent dat de deur naar echt contact en realiteitszin.

header antropoloogdesvaderlands danielle braun

Fontgrootte: +
3 minuten leestijd (635 woorden)

Leren leven met Artificial Intelligence - column DFT 13 februari

fantasy-5174342_1920

En Mens schiep een nieuwe wereld

Blown away ben ik van de tribe die Artificial Kunstenaar Francois Veraart schiep met chatGPT. De Golden Weavers. Een volk met prachtige mensen, huizen, ambachten, oude wijze mannen en vrouwen, geschiedenis, religie. Een tribe waarvoor fotograaf Jimmy Nelson per direct een vliegtuig zou boeken om haar te conserveren en naar wie ik morgen nog antropologisch onderzoek zou willen doen. Als we dit kunnen scheppen en erin kunnen wegdromen, waarom zouden we dan nog naar armoedige plekken op de wereld gaan waar je uren in de rij moet staan voor een oude overwoekerde tempel en er vervolgens nog flinke reizigersdiaree aan overhoudt?

De mythe van 'echt is beter'

Mijn ziel wil dat 'echt' beter is dan nep. Ik haat fake. Fake mensen, fake dieren, fake nieuws. Hypocrisie en double bind messages van ouders, leerkrachten en leiders. Heb er levenslang een obsessie voor gehad om het aan de kaak te stellen. Maar echt en fake is een dichotomie die wellicht aan herziening toe is. Als je mensen vraagt wat ze charismatisch vinden aan een leider als Merkel, Ardern of Mandela, dan is het antwoord vaak: ze zijn zo 'echt' zichzelf. Eens. Maar hoe zit het dan met Hatsune Miku? Een Koreaans Avatar K-pop zangeresje dat volle zalen trekt. Ze is nepper dan nep, maar heel aantrekkelijk. Dichter bij huis gaan we naar een Abba Avatar concert. En los van politieke voorkeur kan je veel 'nep' in Trump ontwaren en is hij desondanks niet aflatend populair. Ik heb altijd gedacht dat 'echt' voorwaarde is voor aanbidding, charisma en leiderschap, maar ben daar steeds minder van overtuigd. De film Avatar trekt zalen vol mensen die graag aan 'echt' ontsnappen. Er bestaat zelfs het Avatar syndroom van mensen die de bioscoopzaal niet willen verlaten na het zien van de film omdat ze in fantasiewereld Pandora willen blijven.

Nieuwe technologie, oude systemen

Op de website van Tribe-God Francois Veraart lees ik: 'niks van deze beelden mag zonder toestemming gebruikt worden'. Met wat claims en copyright tekentjes erbij. Vrees o vrees als ik een foto van hem boven dit artikel zou gebruiken. Dat is gek. Want is deze tribe nu van hem of van chatGPT? Wie is nog kunstenaar, maker en schepper? Leerkrachten doen verkrampte dichtgeknepen billen pogingen om met controleprogramma's studenten te ontmaskeren die hun huiswerk met chatGPT hebben gemaakt. Een meelijwekkende poging van de oude wereld om de nieuwe wereld te controleren met een middeleeuws juridisch systeem. De vraag die opkomt is of ons oude tribale oerbrein, slechts langzaam geëvolueerd en slechts een klein beetje verlicht, werkend en denkend in rechtsgang, geld, claims, kapitalistische productie en schaarste, wel iets kan met deze nieuwe technologie. We proberen een vlinder te vangen in een vlindernetje met een heel groot gat erin. Tegen een kat te zeggen dat ze geen muizen mag vangen.

Nieuwe vragen, oude geesteswetenschappen

Met de gloednieuwe mogelijkheden hebben we juist oeroude kennis nodig. Hoe maak je een gemeenschappelijk verhaal, hoe ontstaan religies, hoe komen leiders aan de macht, waar geloven mensen in? Om de tribe van Veraart en de vele tribes die zullen volgen te begrijpen, is kennis van theologie, antropologie en de werking van de geest wezenlijker dan juridische en financiële kennis. We hebben een narratief nodig, dat antwoord geeft op nieuwe vragen. Vragen als: kan je de cultuur van de Gouden Weavers eigenlijk cultureel appropiaten of slechts appreciaten (in mijn mailbox van collega antropoloog Arne Stoffer)? Als Veraart de 'baas' is van de tribe en mensen gaan de tribe aanbidden en oorlogshandelingen verrichten, is Veraart dan een oorlogsmisdadiger? Wie bepaalt welke informatie je in chatGPT mag stoppen en ben je dan wel of niet verantwoordelijk voor wat eruit rolt? Als chatGPT een gedicht produceert over een relatie tussen een jongen en zijn trainer, mag chatGPT dan het kinderboekenweek gedicht nog produceren?

2
De macht van tijd - column DFT 27 februari
Aan sommige ziektes ga je dood - column DFT 30 jan...

Inschrijven leergang, trainingen congressen

  • Leergang Antropologische Teambegeleiding - Dé facilitatieleergang met dialoogvormen uit de hele wereld

    Data en inschrijven

  • Trainingen Deep Democracy

    Inclusieve dialoog en besluitvorming. Werken met de onderstroom van organisaties. Ruimte voor de wijsheid van de minderheid. Data en inschrijven.

  • Training Own Your Rank

    Over ranking en positie pakken. Krachtig én verbindend zijn. Stap in de spotlights. Data en inschrijven.

  • Training Kampvuurgesprekken

    Besluiten zonder verliezers. Krachtig besluitvormingsmodel voor leiders en facilitators. Data en inschrijven.

  • Leergang Organisatiecultuur. Corporate Antropologie – echt aan de slag met organisatiecultuur

    Intensieve en unieke leergang voor leiders en veranderaars. Data en inschrijven.

In beeld

Kleefstof 14 november Burgers’ Bush

Preview Boek In voor- en tegenspoed

In voor en tegenspoed inbeeld

Deep Democracy training inclusief overnachting

rootskamer website 570

Danielle Braun - Da's Gek

Danielle Braun - Hé... Harry

Dé facilitatieleergang van Nederland - leergang Antropologische Teambegeleiding

iStock 108226164 def

Nieuwste Blog

Roze Olifant: als kind van gescheiden ouders ben je dat levenslang. We snappen dat het niet leuk is voor kinderen als hun ouders uit elkaar gaan.

/**/