QR code ondernemersgedoe - Column DFT 4 oktober
Ook ik
Ook ik ben nu een van die ondernemers die eraan moet geloven: me bezighouden met de vraag to scan or not to scan of how to scan. Tot nu toe kon ik mij beperken tot het schrijven van metafysische stukjes schrijven over coronamaatregelen, mondkapjes, hoe om te gaan met mensen die niet willen prikken en wat dan te doen met die nare verdeeldheid. Maar sinds maandag niet meer. Ik heb een opleidingsbureau en maak daarbij gebruik van de horeca. Die scant. Nu is dat de taak van de horecagelegenheid en niet van mij, maar natuurlijk word ook ik gebeld door deelnemers.
Luisteren
Het komt erg nauw; goed luisteren en heel nauwkeurig benoemen en formuleren van zorgen of boosheid. De grote term vaccinatieweigeraar, vaccinatieplicht, vaccinatiecode doet geen recht. Het gaat op dit moment om een veel breder spectrum. Ik krijg verschillende vragen die elk een andere emotionele lading hebben en ook ieder om een eigen gesprek vragen.
Ik prik niet
Zo zijn er deelnemers die op grond van medische redenen of uit bezorgdheid of om religieuze overwegingen geen vaccinatie hebben gehaald. Maar die wel willen testen. Met hen is het vooral zoeken naar logistiek handige weggetjes. Een tweedaagse cursus volgen, waarbij je dan dus twee keer moet testen, omdat de uitslag 24 uur geldig is, is puzzelen. Dat betekent lijstjes aanleggen van testlocaties in de buurt van de conferentiecentra en 's ochtends vroeg of 's avonds langs de teststraat. Niet leuk, wel te doen. Koffie, bemoedigende woorden, respectvolle uitleg in de groep en een luisterend oor zijn hier belangrijk.
Politieke overtuiging
Een heel andere – kleine - groep deelnemers heeft geen vaccinatie gehaald en wil ook geen QR-code laten zien en niet testen. Da’s lastiger. Heb je je maanden vooraf ingeschreven, maar wil je niet meer meedoen als je een QR-code moet laten zien. De vraag is dan vervolgens: 'mag ik nu mijn inschrijfgeld terug?' Nee, als ondernemer betekent dat namelijk dat ik geen andere deelnemer op 'jouw stoel' kan plaatsen op de korte termijn en dan zou ik dus eigenlijk betalen voor jouw politiek ideologische keuze. En die bal ligt niet bij mij. Het zijn pittige gesprekken soms.
Jij bent ook een nazi
Van een heel ander kaliber zijn de mensen die mij mailen of bellen met een vraag die bedoeld is om mijn mening te testen en mijn hokje te bepalen; 'als ik mij nu inschrijf bij jou, vraag je dan een QR-code?'. Mijn antwoord: 'ik niet, maar de horeca wel', is dan verre van afdoende. De beller rust niet voordat hij of zij weet wat ik er zelf van vind. En vertelt tussendoor dat als ik kies voor een locatie waar gescand wordt, ik toch zelf ook een nazi, fascist, meeloper, of toch ánders dan verwacht ben. Rust, begrenzing, bij mezelf blijven én goed luisteren naar de emotie zijn hier wezenlijk.
Niet over een kam
Ik merk dat het echt erg belangrijk is om goed onderscheid te maken tussen welke vraag of zorg nu eigenlijk gedeeld wordt. Het doet er toe of ik spreek met iemand met een vaccinatie beperking en logistieke strubbels, of met een respectvol naleveraar van politiek ideologische overtuiging, of met een evangeliserende activist. Het is een schone oefening in rust en neutraliteit.
