Multitasking gekte: Hufterigheid19 - Column DFT 7 juni

Het heeft ons veel gebracht

Door corona heeft ons online werken en thuiswerken versnelling doorgemaakt. Het is bewonderenswaardig wat we voor elkaar hebben gekregen en hoe veel moois dat brengt. Het heeft ervoor gezorgd dat er heel veel processen in de samenleving en op ons werk toch door konden gaan. Dat we, al was het een slap aftreksel, verbonden konden blijven tijdens een geïsoleerd leven. Met vrienden, familie en collega's.

Multitasking als bijwerking

Dat online werken heeft een aantal bijwerkingen. Naast rugpijn, ruzie met huisgenoten over wanneer wel en niet te stofzuigen tijdens een zoommeeting en kiloknallertoename, zijn we iets gaan doen waar we wel heel trots op zijn, doch wat niet persé heilzaam is. Multitasken. We versturen facturen onder een vergadering. We lezen de Speld tijdens de aankondiging van de bedrijfsfusie. We checken de mail tijdens een online uitvaart. We verschonen een luier tijdens het afscheid-met-pubquiz van een collega.

Multitask hufterigheid

Wat we niet eens doorhebben, is dat dat multitasken leidt tot een nieuwe ziekte. Met de naam Hufterigheid19. De kenmerken van Hufterigheid19 zijn dat je multitaskt, omdat het technisch gezien kán, zonder je af te vragen wat dat betekent voor je eigen gezondheid, relationele binding met andere mensen of simpelweg ... de ander (ik weet het; dat laatste begrip is lastig invoelbaar na een jaar van weinig contact). Hufterigheid19 werd overigens ook al voor de pandemie gesignaleerd. Zo heb ik vele vergaderingen waargenomen waar een dappere voorzitter contact met het team probeerde te maken, terwijl de helft zijn of haar mail zat weg te werken. En was het soms niet gezellig tijdens een etentje met vrienden door de vele telefoonafleidingen. Hufterigheid19 heeft zich sinds 2019 stevig genesteld in ons samenzijn.

Symptomen van Hufterigheid2019

Mensen met symptomen van Hufterigheid19, bouwen bijvoorbeeld een Legovestiging met één hand, terwijl ze in de andere een online artsencongres volgen. Zoontje haakt na 17 minuten af en papa constateert dat hij niet zo van Lego houdt. Hufterigheid19 is voorstellen dat je vrijwilligersvereniging voortaan wel online kan vergaderen, terwijl er een paar oudere leden bij zitten, die juist vrijwilliger waren geworden voor het menselijk contact een keer per week. Een verschijnsel van Hufterigheid19 waar ik zelf erg veel last van heb, zijn mensen die een tweedaagse training bij mij volgen en er rustig drie keer 'een uurtje uitstaptpen om even een online overlegje te doen, weet jij nog een rustig plekje en kan je me in de pauze even bijpraten wat ik heb gemist''.

Nieuwe mores

Met nieuwe mogelijkheden is het ook tijd voor nieuwe mores. Met elkaar bedenken wanneer je wel en niet multitaskt. En de moed om een ander erop aan te spreken. Als je bij mij een cursus komt volgen dan ben je er. Tenzij je een spoedoverdracht als arts moet doen, je hond een pootje heeft gebroken, je gemeentehuis in brand staat en je bent burgemeester, je collega heel eventjes belt, omdat ze een heel belangrijk dossier niet kan vinden. Als je niet met je hart bij de crematie wilt zijn, skip 'm dan en stuur een lief kaartje. En je kind heeft recht op jouw onverdeelde aandacht op een paar momenten per dag, zonder i-Pad in je hand. Het nieuwe normaal vraagt ook om een nieuw relationeel normaal. Dus doe normaal.