Recruitersstandje

Herinner je het je nog? De recruiterstands op loopbaanbeurzen van Zuidas advocatenkantoren, accountants en de big five consultancy firma's. Met grote foto's met leaseauto's. Je mocht je kleur en model vast uitzoeken als 22-jarige net afgestudeerde bedrijfskunde-rechten-finance student als je een gesprek met een recruiter inplande. De leasebak is uit. Werksfeer, fijne collega's, een goede werkplek, sponsorship, excellente koffie, gezonde lunch en purpose zijn in. Recruitment lokdoosje van de jaren 20 zal Het Kantoor zijn. Want fijne kantoren zijn een schaars zum haben goed geworden.

Walk-in kast

Nu we bijna twee jaar hebben zitten werken op zolderkamers, in omgebouwde walk-in kasten, tussen de fitnessapparaten waarderen we het kantoorleven met koffie nummer 38 met suiker als nooit ervoor. We zéggen wel dat we gaan voor 'de hybride variant' en dat zal vast ook wel gebeuren, maar als we zouden moeten kiezen tussen altijd thuis met van die MS-teams meetings of weer helemaal terug naar kantoor, kiezen de meeste mensen denk ik voor het laatste. We zijn nu eenmaal sociale dieren. Op de echt introverte mensen na en de ZZP'ers die ook een heel sociaal en razend leven hebben, maar dan in de vorm van wisselende sociale contacten en plekken, vinden de meeste mensen ontmoetingen op hun werk fijn. 

Eenzaamheid

Mentaal gezond blijven is hét HR-thema van de jaren twintig. Nee gelukkiger kunnen we je misschien niet maken op de werkvloer, maar wel socialer. Eenzaamheid is de grote pijn na twee jaar Covid. Voor jongeren en singles nog wat meer dan voor mensen met een druk gezin, die vaak juist overprikkeld werden door het thuiswerken. Als we iets willen van onze werkgever, is dat de 36 uur die je op je werk doorbrengt waarde-vol zijn. En waarde-vol zit vaak in aandacht met, van en voor andere mensen. De hippe werkgever van de jaren 20 gaat zorgen dat het echt fijn is om bij het bedrijf te horen. Dat het een plek is om te vieren, te lachen, te huilen, te leren en gewoon jezelf te zijn. Steeds meer sollicitanten zullen werksfeer en een goede plek om samen te komen en rustig te werken meer waarderen dan salaris, auto's en gadgets. 

Emancipatie

In Covid lockdown tijd is de emancipatie en arbeidsparticipatie van vrouwen achteruitgegaan. Het leek het walhalla: thuiswerken en kids en werk flexibel organiseren. Maar het blijkt dat de zorgtaken van vrouwen in Covid tijd zijn verdriedubbeld ten opzichte van mannen. Vrouwen kunnen de jengel toch minder lang verdragen dan mannen en beginnen eerder met koken of de was. Voor vrouwen is weg zijn van het thuisfront dé manier om hun eigen domein en bubbel te kunnen hebben.

Generatiekloof

Een serieus probleem is de corporate generatiekloof. Het gat is groter dan ooit door een snel veranderende wereld, ander arbeidsethos en verschil in digitale vaardigheden. Als iedereen thuis gaat werken, zal die kloof groter worden. Het kantoor is dé plek om van elkaar te leren. Mentorschap doe je niet vanuit huis, maar door elke ochtend even te kijken hoe de neus van je kersverse jonge collega staat. Met het verdwijnen van kantoren, verdwijnt de culturele en beroepsoverdracht.

Geen pingpongkroeg

In Covid tijd hebben veel organisaties 'getransformeerd', lees bezuinigd, op kantoorruimte. Zijn vertrokken van mooie oude panden in de binnenstad naar afwerkplek hokken aan de rand van de stad. Hebben het aantal flexplekken nog verder teruggedrongen. Facility-managers hebben bedacht dat je thuis werkt en dan een paar uur per week komt 'chillen met je collega's'. Medewerkers en zeker de 30-minners willen helemaal niet chillen met collega's. Chillen doen ze met vrienden en werken doen ze heel graag samen met andere leuke en ervaren mensen. Dus liever een goede tafel en whiteboard dan een pingpongtafel. Strak geleide meetings in plaats van zitzakken. Hét hippe kantoor van de toekomst is cosy, huiselijk, functioneel, geeft rust en contact. Aandacht is het nieuwe Goud. Het fijne kantoor is de nieuwe leasebak.